Teimme päiväretken My Sonin temppelialueelle Hoi Anista käsin, josta paikan päälle ajaa noin tunnin. Kyseessä on Unescon suojelema rauniokaupunki, jonka kukoistus sijoittui vuosien 300 - 1300 välille. Muinainen champa-imperiumi rakennutti kokonaisuuden, joka koostuu pääasiallisesti hindulaisista temppeleistä. Champat käyttivät temppelialuetta suurimmaksi osaksi jumalien palvontapaikkana, mutta arkeologit ovat löytäneet alueelta myös hautoja, joiden epäillään kuuluneen hallitsijoille.
My Sonissa pääsee kanavoimaan sisäistä Indiana Jonesiaan ihan mukavasti, mutta Angkorissa vieraillut saattaa pettyä. My Son kärsi pahasti Vietnamin sodassa - oppaamme kertoi amerikkalaisten pommittaneen paikan matalaksi noin viikossa. Alueella on edelleen runsaasti pommien aiheuttamia kuoppia ja luodinreikiä raunioiden seinissä. Rakennuksia on alueella noin parikymmentä. Alun perin niitä on löydetty yli 70, mutta vain osa selvisi sodasta.
Jäljelle jääneet temppelit ovat suhteellisen hyväkuntoisia raunioita, sillä niitä pyritään entisöimään jatkuvasti. Joitan patsaita ja koristeita on ilmeisesti aikojen saatossa lähtenyt varkaiden mukaan, sillä osassa seiniä näkyy selkeitä tyhjiä kohtia. Nähtävillä on kuitenkin vielä runsaasti vaikuttavia muinaisia koristeluja, kuten käärmeitä, elefantteja tai pappeja esittäviä kaiverruksia ja patsaita.
Varasimme retken hotellimme kautta, johon kuului kuljetus bussilla, pääsyliput, opas ja paluu bussin + veneen yhdistelmällä. Alue sijaitsee niin lähellä Hoi Ania, että paikalle pääsee hyvin vaikkapa taksilla tai omalla skootterillakin. Suosituin aika vierailla alueella on ilta, jolloin järjestetään runsaasti auringonlaskukierroksia. Teki mieli itsekin nähdä alue auringonlaskun aikaan, mutta hostimme varoitti väenpaljoudesta, joten valitsimme retken, joka päättyisi ennen sitä. Suosittelen kyllä ajoittamaan vierailun iltapäivälle ruuhkien välttämiseksi, jos kuumuus ei häiritse. Kannattaa ottaa reilusti vettä mukaan, sillä käveltävää kertyy jonkin verran. Alueelta löytyy muutama pieni kioski, joiden valikoima ei ole kummoinen.
Itse temppelit ovat melko yksinkertaiset: tyypillisesti rakennuksen katot ovat paksut ja korkeat, eikä niissä tai seinissä ole ikkunoita. Pimeys takasi papille parhaat olosuhteet kommunikoida jumalten kanssa. Usein temppeleiden sisältä löytyi vain yksinkertainen kivinen penkki.
My Sonin rauniot tekivät kaikesta huolimatta vaikutuksen koskettavalla historiallaan. Tunnelma on uneliaan rauhallinen ja turisteja on suhteellisen vähän. Raunioiden keskellä pääsee aistimaan hiukan sitä muinaista maailmaa, joka viidakon sisään on joskus kätkeytynyt.
💜 EMMI